Εκλογές κ' Περιβάλλον

Απ' ότι φαίνεται ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του.
Ειδικά για το ζήτημα του περιβάλλοντος...

Μα τι λέει;

Μου έκανε εντύπωση σήμερα η παρακάτω φωτο από ΤΑ ΝΕΑ












Φυσικά.. οι εξελίξεις τον επικοινια-διάψευσαν για ακόμη μία φορά.
Α ρε... κουκούλα που σου χρειάζεται....

Υπάρχει και λίγος δρόμος...

Τελικά ύστερα από αρκετή υπομονή και χτυπήματα του αυτοκινήτου κατέληξα σε ένα ακόμη συμπέρασμα, τουλάχιστον για την πόλη που ζω τα τελευταία 7 χρόνια. Πράγματι, υπάρχει λίγος δρόμος για να περάσεις με το αυτοκίνητό σου. Λίγος όμως... πολύ λίγος. Το υπόλοιπο είναι ΛΑΚΟΥΒΕΣ, ΛΑΣΠΕΣ, ΧΩΜΑΤΑ, ΣΚΑΤΑ και ΣΚΑΤΑ.

Ευθύνη του δήμου εικάζω αλλά σε μία χώρα ανεύθυνη δεν έχει κανένα νόημα να αποδίδεις ευθύνες. Κανένας δεν πρόκειται να τις αναλάβει.
Δεν μπορεί κύριοι να ρίχνετε νέα άσφαλτο και ο δρόμος να έχει σαμαράκια όταν περνάς. Τι έργα είναι αυτά; Που πάνε τα λεφτά των πολιτών;

Ξέρω, ξέρω. Είχε βροχές, πάγο, πολλά αμάξια, κλπ...

Ξέρω ένα υλικό που φεύγει με μία βροχή... το καστανόχωμα. Μάλλον αυτό βάζουν και ελάχιστη πίσσα "για το χρώμα" και τελείωσε το παραμύθι. Άντε τον άλλο μήνα πάλι εδώ θα 'μαστε να τα ξαναπάρουμε για να "φτιάξουμε" το δρόμο. Σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα δεν γίνονται αυτά. Είμαστε τριτοκοσμικοί και σε αυτό το θέμα.

Καληνύχτα.

Μα τι γίνεται;

Αγαπητό μου μπλογκ,
παρότι εδώ και καιρό θέλω να σου γράψω κάτι, συνεχώς δεν βρίσκω χρόνο...
Δικαιολογίες... τι να πεις. Τέλος πάντων.

Έχω καταλήξει που λες (εδώ και καιρό) στο συμπέρασμα ότι πράγματι, ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και ταυτόχρονα ενοχλείται από τον άλλο που επίσης κάνει ότι γουστάρει παρότι ο ίδιος εξακολουθεί να κάνει ... ότι γουστάρει. Είναι περίεργος αυτός ο Έλληνας...
Σε μία χώρα όπου τίποτα δεν πάει σωστά (ως κλασικός μηδενιστής μιλάω) πρέπει να βρεις κάτι στο οποίο θα "κρατιέσαι". Το ποδόσφαιρο (και το μπάσκετ για εμάς τους πράσινους - άλλο ένα κυπελάκι χτες) μοιάζει η διέξοδος... έστω και για όσο διαρκεί.

Πραγματικά δεν ξέρω σε τι μπορώ να περιμένω από αυτή τη χώρα. Δεν είναι ότι δεν μας δόθηκαν ευκαιρίες. Ευκαιρίες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Δεν τις εκμεταλλευόμαστε σωστά ως χώρα όμως. Αυτό είναι το πρόβλημα: όλοι ζητούν να πιάσουν την "καλή"... να βολευτούν και να ξεχάσουν τους υπόλοιπους, το σύνολο, την επόμενη γενιά.

Με θλίβει περισσότερο από ότι με εκνευρίζει το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα τσούρμο πολιτικών που δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα για απολύτως τίποτα. Δεν περίμενα πραγματικά ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό... πως μπορεί να είναι ένα τόσο μεγάλο σύνολο πολιτικών προσώπων εντελώς ΑΧΡΗΣΤΟ είναι άξιο απορίας. Και αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο. Το απαισιόδοξο λέει ότι υπηρετώντας συμφέροντα γίνονται τόσο "αδύναμοι" να κάνουν οτιδήποτε..... ΠΟΠΟ... πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι θετικό που έχουν κάνει αυτοί οι τύποι για τον τόπο.

Η παιδεία δεν στηρίζεται, η υγεία... ακόμη χειρότερα, η ανεργία; ... μια απ τα ίδια (περί το 25-30% το "ανεπίσημο" ποσοστό). Μήπως οι φτωχοί είναι λιγότερο φτωχοί; Ή μήπως οι μικρομεσαίοι έγιναν επιτέλους "μεσαίοι" (χαχα διακαής πόθος...).

Μα δεν είναι πραγματικά δύσκολο να βελτιώσεις κάποια πράγματα. Δεν είναι δύσκολο να πεις ότι δίνω 10% για την παιδεία, άλλο τόσο για την υγεία, και 0% για τις τράπεζες... Σχέδια έξυπνα και καινοτόμα υπάρχουν, δεν έχει κανένας τα κότσια όμως, γιατί πολύ απλά είναι ένα τσούρμο ευνούχων ευφήμερων καρναβαλιστών που προσπαθούν να βολευτούν και αυτοί, όπως και οι υπόλοιπο 10.999.700 (και κάτι ψιλά) Ελλήνων.

Μην απατάστε.. δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απολύτως αν οι "νέοι" που θα έρθουν (σύντομα μάλλον) δεν αλλάξουν ριζικά νοοτροπία. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην χειρότερη οικονομική, κοινωνική και ηθική παρακμή της πλούσιας σε ιστορίας χώρας μας (η πολιτική παρακμή έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό) και δεν είναι διατεθειμένος κανένας να κάνει τίποτα για να το εμποδίσει.

Καληνύχτα.